Op maandag 22 juni 2009 is Bono overleden.
Lieve Bono boef, 8 jaar geleden ben je in ons leven gekomen. Eigenlijk was het zo, dat ons Duukje je ook nog zou leren kennen. We wisten namelijk dat we haar niet meer zolang bij ons zouden hebben en het was de bedoeling dat ze zou weten dat jij Sam’s vriendje zou zijn. Helaas mocht dat niet meer zo zijn, maar natuurlijk kwam jij toch!!! Jongen… wat vonden wij je een reus toen we je voor het eerst zagen. Zo’n groot jochie hadden wij nog nooit gezien, maar och, wat vonden we je prachtig. Je liet meteen zien hoe je was. Lekker bokken en springen… net een jong kalfje… Alle jaren dat je er was hebben we zo’n ontzettend plezier met je gehad… je was wat je noemt een boxer met humor!!! Ik zou een boek kunnen schrijven over je. Stiekem dingetjes van het aanrecht jatten. Een hap uit het stokbrood tussen de boodschappen nemen. In een prullenbak met pedaal een flyball apparaat zien. Een beetje aan het rondschurken zijn en per ongeluk op een schaal gevulde eieren stuiten. Denken dat je de nep schapevacht die ik gekocht had zelf gevangen had en hem dusdanig bewaken. Bommetje in het water. Snel in Sam’s stoempie happen in de hoop dat ze met je gaat spelen. Er zijn zoveel geweldige dingen te noemen. Je was ook een heerlijke knuffelkont… als je in je mandje lag genoot je ervan als ik erbij kwam liggen en ik genoot daar ook heel erg van! Of lekker op het gras liggen rollebollen samen… Nu hebben we afscheid van je moeten nemen… en lieve jongen, dat doet zo verschrikkelijk veel pijn. Het is goed zo… het was niet eerlijk om jou langer bij ons te willen houden, terwijl jij er zo slecht aan toe was. Het is goed zo, maar het gemis is er niet minder om. Het is goed zo… het ga je goed jongen… Dag lieve boef… dag hele grote kanjer… eens zullen we elkaar weerzien…
Heel veel liefs van je vrouwtje xxx
We weten dat we jou weer zien
dus ga maar.
We weten dat het beter is,
dus ga maar.
We weten dat we je moeten laten gaan,
dag vriendje we zien je daar.
Liefs Isabelle