Lieve Boris!
Ineens, helemaal onverwacht, hield je hartje er mee op en was je er niet meer. We zijn enorm geschrokken. We hadden je zo graag nog jaren bij ons gehad.
Je was zo’n vrolijke, gezellige huisgenoot en je was ieders grote vriend. Als we thuiskwamen, als je naar Oeffelt mocht, als we je weer ophaalden, als we gingen wandelen, als je geaaid werd, als je een hapje lekkers kreeg: altijd was je vrolijk, blij en gezellig!
Nu is het zo stil in huis, we missen je elk moment.
Er komt een nieuwe teckel. Juist op deze manier willen we ook aan je denken en alle goede en heerlijke herinneringen levend houden.