Lieve Trudy.
Een eigenwijs dametje met een eigen willetje.
Met je prachtige bruine oogjes probeerde je telkens ons in verleiding te brengen en je zin door te drijven.
Jij was een bijzonder hondje en zo met ons leven verweven. Wat hebben we samen genoten van de dagelijkse wandelingen en struinen in het bos.
De wekelijkse uitstapjes naar “d’n Uutloat” was voor jou het hoogtepunt van de week. Wanneer je ‘s morgens in de auto zat vroeg jij je af waar de reis naar toe ging. Maar al te gauw wist jij het, YES naar “d’n Uutloat” hoe leuk is dat.Vanaf de rotonde in Oeffelt was je niet meer te houden, je blafte van plezier. Je kon jou bij wijze van spreken in de verte al aan horen komen. Bij het ophalen was het opzij, opzij, maak plaats, maak plaats. Dan moest iedereen aan de kant. Want voor Trudy was het hoog tijd om naar huis te gaan.
Niet vergeten de vakanties. Jij was er altijd, waar we ook naar toe gingen. Zonder jou was de vakantie niet compleet en van de aandacht die je kreeg van anderen genoot jij volop.
Wat een feest voor jou wanneer de kinderen en kleinkinderen op bezoek kwamen.
Trudy, 14 jaar ben je bij ons geweest. Het is zo stil geworden zonder jou.
Lieve, lieve Trudy we missen je zo.